PeperPakhuis

In de nieuwste OOR:

recensie Oak – Sleep Dream Walk Enter

“Over het debuut schreven we hier ooit dat Oak een soort Sophia (de band van Robin Proper-Sheppard) van de lage landen was en zich had laten inspireren door Spirit of Eden van Talk Talk. Om u voor dat bijzonder sfeervolle, surrealistische debuut van Hans Brussee (I$I$, Spasmodique) en Olivier Schutte (Grof Geschut, Deire) toch enig houvast te geven. Dit tweede album, waarop deels ook de muzikanten uit hun (weinig spelende) podiumband actief zijn, is zowaar nog mooier, on-alledaagser, fascinerender. Oak creëert een compleet eigen wereld, zelfs als ze de klassieker Bang Bang (Sonny & Cher) nieuw leven inblazen. Dit is muziek die de tijd stilzet en even lang meegaat als de eik wiens jaarringen de binnenhoes sieren. Compleet eigengereid, maar mooi, origineel, technisch zeer hoogstaand en alleen al op die punten vergelijkbaar met het werk van bijvoorbeeld David Sylvian. Het werkelijk schitterende artwork van Gerco Hiddink en Rutger Zuydervelt (koop de vinylversie!) is minstens even fraai als de betoverdende ijle klanken die per keer meer diepgang krijgen. Niet van deze tijd, zo mooi.”
door Willem Jongeneelen

Ben je wel eens van een circuit gehaald door de gendarmerie omdat je te hard reed? Heb je wel eens pasta gegeten in Monza en daarna in Geneve overnacht? Of ben je wel eens op een avondje terug komen rijden van Geneve? Afgelopen weekend kochten Pat en ik beiden een nieuwe zonnebril en reden we 2752 kilometer tussen zaterdag 11:00 uur en maandagavond 2:00 uur. Naast heerlijk autorijden over met sneeuw omgeven bergpassen bezochten we de overblijfselen van het circuit van Reims, aten we bij buurman Dave in Frankrijk, verraste een Lamborghini dealer in Zwitserland ons, gingen we op zoek naar het Autodrome in Monza en ‘deden’ we de Autosalon van Geneve.