PeperPakhuis

Met de BooM BooT van Den Haag naar Amsterdam in een uur of acht met als kers op de cake een bonte parade op de Amstel. Da’s een mooi feestje!

In Gent houden ze wel van een feestje, zeker als het opgeluisterd wordt met de ‘schone’ klanken van Ska-D-Lite! Meer foto’s achter de foto of in deze diavoorstelling.

Op een lekkere zomerdag in een weiland bijkletsen met niet alleen neven & nichten maar ook hun vaders, moeders en veel kinderen. En dan ook nog een aardig kijkje in de geschiedenis van de Pepers in Nederland. Goed geregeld!

Kijk goed, vertel me wat het is en win een leverworst van prima kwaliteit! Inzendingen naar ruud apenstaart peperpakhuis.nl De enkeling die aanwezig was bij het schouwspel is helaas uitgesloten van deelname…..

In de nieuwste OOR:

recensie Oak – Sleep Dream Walk Enter

“Over het debuut schreven we hier ooit dat Oak een soort Sophia (de band van Robin Proper-Sheppard) van de lage landen was en zich had laten inspireren door Spirit of Eden van Talk Talk. Om u voor dat bijzonder sfeervolle, surrealistische debuut van Hans Brussee (I$I$, Spasmodique) en Olivier Schutte (Grof Geschut, Deire) toch enig houvast te geven. Dit tweede album, waarop deels ook de muzikanten uit hun (weinig spelende) podiumband actief zijn, is zowaar nog mooier, on-alledaagser, fascinerender. Oak creëert een compleet eigen wereld, zelfs als ze de klassieker Bang Bang (Sonny & Cher) nieuw leven inblazen. Dit is muziek die de tijd stilzet en even lang meegaat als de eik wiens jaarringen de binnenhoes sieren. Compleet eigengereid, maar mooi, origineel, technisch zeer hoogstaand en alleen al op die punten vergelijkbaar met het werk van bijvoorbeeld David Sylvian. Het werkelijk schitterende artwork van Gerco Hiddink en Rutger Zuydervelt (koop de vinylversie!) is minstens even fraai als de betoverdende ijle klanken die per keer meer diepgang krijgen. Niet van deze tijd, zo mooi.”
door Willem Jongeneelen

Ben je wel eens van een circuit gehaald door de gendarmerie omdat je te hard reed? Heb je wel eens pasta gegeten in Monza en daarna in Geneve overnacht? Of ben je wel eens op een avondje terug komen rijden van Geneve? Afgelopen weekend kochten Pat en ik beiden een nieuwe zonnebril en reden we 2752 kilometer tussen zaterdag 11:00 uur en maandagavond 2:00 uur. Naast heerlijk autorijden over met sneeuw omgeven bergpassen bezochten we de overblijfselen van het circuit van Reims, aten we bij buurman Dave in Frankrijk, verraste een Lamborghini dealer in Zwitserland ons, gingen we op zoek naar het Autodrome in Monza en ‘deden’ we de Autosalon van Geneve.

Wie had ooit gedacht dat ik een plaatje Roos en mezelf zou posten?

Als trompettist speel je zo nu en dan een liedje niet mee. Een dergelijke pauze dood ik normaal gesproken met meezingactiviteiten maar gisteravond had ik m’n camera bij me. Helaas was het errug donker en dan kun je eigenlijk zonder flits niet erg veel doen. Bovendien beweegt iedereen nogal. De foto’s met flits heb ik achteraf wat bewerkt en dan valt het resultaat daarvan me eigenlijk nog niet tegen. Klik hier en kijk mee.

Niet zo lang geleden werd ik geinspireerd door buurvrouw Marlies om een lijstje aan te leggen met de dingen die ik echt wil. Een van m’n grote wensen was om naar New York te gaan. Vorige week was het zover. Met een camera op zak heb ik geprobeerd om New York en de New Yorkers vast te leggen. Zie hier het resultaat.